Οι αναφορές στην περιοχή, μας γυρίζουν πολλά χρόνια πίσω, στην αρχαιότητα των χρόνων του Ομήρου και στο έπος της Ιλιάδας με τη φράση «Ερμιόνη Ασίνην τε βαθύν κατά κόλπον εχούσας», αναφερόμενος στη θαλάσσια περιοχή έμπροσθεν της Αρχαίας Ασίνης, το Τολό. Από εδώ αναχώρησε η ναυτική δύναμη του Αγαμέμνονα για την Αυλίδα κατά τον Τρωικό πόλεμο. Τους μ.Χ αιώνες, το Τολό παρότι ακατοίκητο είναι το ασφαλές αραξοβόλι όλων των κατά περιόδους κατακτητών.
Η πρώτη εκδοχή της ονομασίας του, αποδίδεται σ΄ έναν Φράγκο Επίσκοπο γύρω στο 1200 μ.Χ, ο οποίος το αποκαλούσε: De l’ eau – ντελό (Γαλλικά) το νερό. Tο 1686, η Βενετική ομάδα με τον Αντιναύαρχο Μοροζίνι, κατέπλευσε στο λιμάνι του Τολού από την Κρήτη, με σκοπό την κατάληψη του Ναυπλίου από τους Οθωμανούς. Στην περίοδο αυτή χρεώνεται, η δεύτερη εκδοχή της ονομασίας του Τολού.
Οι Βενετοί το αποκάλεσαν Port-Aulon, δηλαδή (Πόρτ –Ολών). Σημεία αναφοράς εκείνης και της μεταγενέστερης εποχής εκείνης, τα τείχη και το εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής στην κορυφή του Δασκαλιού. Ένα μικρό νησάκι κρυμμένο πίσω από τη Νήσο Ρόμβη. Στο Δασκαλιό, την περίοδο της Τουρκοκρατίας, λειτουργούσε σύμφωνα με την παράδοση ιερατικό κρυφό σχολειό για τα παιδιά των ψαράδων της γύρω περιοχής.
Σήμερα, το Δασκαλιό παραμένει ανέγγιχτο από το ανθρώπινο χέρι, παρ’ όλους τους επισκέπτες που το κατακλύζουν, είτε για προσκύνημα στο ξωκλήσι είτε για θαλάσσια μπάνια.
Το 1834, με Βασιλικό Διάταγμα αρθ. 1651, της 13ης Οκτωβρίου περί οικισμού των Κρητών, το Τολό ανακηρύσσεται επίσημα ως οικισμός, με την ονομασία Δήμος Μινώας και περιελάμβανε και τους οικιστικούς Ίρια, Αυγό και Σωληνάρι. Αριθμούσε 1060 κατοίκους. Πιθανολογείται ότι πολλοί από τους Κρήτες αποίκους ήταν απόγονοι του Μοροζίνι. Στους κατοίκους εδόθησαν ανά οικογένεια: 300δρχ,1 βόδι, γεωργικά εργαλεία και από 30-50 εκτάρια γης.
Οι κάτοικοι όμως μη γνωρίζοντας πολλά από γεωργία, στράφηκαν πολύ σύντομα στη μεγάλη τους αγάπη, τη θάλασσα, μια σχέση που κρατά ως σήμερα, καθώς το Τολό διαθέτει το μεγαλύτερο αλιευτικό στόλο της Αργολίδας.
Στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου στο Τολό εγκαθίσταται Ναυαρχείο του Γερμανικού και Ιταλικού Στόλου. Οι κάτοικοι υπέφεραν πολύ. Οι άνδρες υποχρεώνονταν να παραδίδουν την ψαριά τους στους κατακτητές και τα γυναικόπαιδα να τους υπηρετούν.
Σήμερα, το Τολό είναι ιδιαίτερα αναγνωρίσιμη περιοχή. Χαρακτηριστικό του τα δύο νησιά που στολίζουν τον κόλπο του, το Κορωνήσι με το εκκλησάκι των Αγίων Αποστόλων και η Ρόμβη ή νησί της Αφροδίτης.
Οι πρώτοι ξένοι επισκέπτες (σύμφωνα με την παράδοση και τις ιστορίες που αφηγούνται οι ντόπιοι) ήταν Σουηδοί, απόγονοι του Earl Konigsmarck. Ακολούθησαν και άλλοι Ευρωπαίοι τουρίστες και έτσι δημιουργήθηκαν αδιάρρηκτες σχέσεις φιλίας που κρατούν μέσω των γενεών έως σήμερα.
Οι κάτοικοι, εργατικοί, έξυπνοι και διορατικοί, γρήγορα αντιλαμβάνονται τη σπουδαιότητα του Τουρισμού και παράλληλα με την αλιεία σταδιακά διαμορφώνουν τα σπίτια τους, έτσι ώστε να δέχονται επισκέπτες και επενδύουν παράλληλα σε ταβερνάκια και χώρους διασκέδασης.
Το 1954, ανοίγει το πρώτο ξενοδοχείο.
Οι παραδοσιακές ψαροταβέρνες που βρίσκονται κατά μήκος της παραλίας, προσφέρουν ντόπια θαλασσινά και παραδοσιακά Ελληνικά πιάτα. Επίσης εστιατόρια και από άλλες Διεθνείς κουζίνες και ντόπιες ψησταριές υπάρχουν σε αφθονία. Για τους νεότερους, η νυχτερινή ζωή θα τους ενθουσιάσει. Μπαράκια και Disco προσφέρουν διασκέδαση μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.
Σήμερα αριθμεί περί τους 2.500 χιλιάδες κατοίκους και περιλαμβάνει και τον παραδοσιακό οικισμό του Αγίου Αντωνίου.
Οι κάτοικού του, είναι επί το πλείστον Κρητικής καταγωγής. Ανάμεσά τους και πολλοί Άγγλοι, Σκανδιναβοί, Γερμανοί, πιθανότατα και αυτοί απόγονοι των Φράγκων – Ενετών – Σουηδών – γενικότερα Ευρωπαίων, που πέρασαν, έζησαν, αγάπησαν το Τολό με τα χρόνια, δίνοντας του τη θέση που του αξίζει στον Παγκόσμιο Τουριστικό Χάρτη.
To Toλό σήμερα είναι αναγνωρίσιμο σε όλη την Ευρώπη. Διαθέτει 7.500 κλίνες σε όλες τις κατηγορίες οργανωμένων ξενοδοχειακών μονάδων και άρτια εξοπλισμένων διαμερισμάτων. Στην παραλία προσφέρονται σχεδόν όλα τα θαλάσσια σπορ, καθώς και ομπρέλες, ξαπλώστρες και θαλάσσια παιδική χαρά.
Η παραλία του, 2 χιλιομέτρων σχεδόν, είναι καλυμμένη με λεπτή χρυσαφένια άμμο. Η σταδιακή δε εκβάθυνση της θάλασσας, την καθιστά ασφαλή για μικρά παιδιά.
Ο καθημερινός – απογευματινός νοτιάς, η λεγόμενη μπουκαδούρα, φιλτράρει φυσικά και ανανεώνει αδιάκοπα τα νερά.
Στο δε εκκλησάκι των Αγίων Αποστόλων που στολίζει το Κορωνήσι, για τους πλέον ρομαντικούς, τελούνται ειδυλλιακοί γάμοι και βαπτίσεις.
Σημείο αναφοράς κάθε χρόνο είναι η Μεγάλη Παρασκευή, όπου η περιφορά του Επιταφίου γίνεται μέσα στη θάλασσα.
Επίσης, η αναβίωση του εθίμου του Άη Γιάννη του Κλείδωνα στις 24 Ιουνίου, η Γιορτή του Ψαρά στο τέλος του Σεπτέμβρη, το Καρναβάλι την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς και διάφορα άλλα, όπως χορευτικές εκδηλώσεις από το τμήμα παραδοσιακών χορών κάθε Ιούνιο, αγώνες τζετ σκι κάθε Αύγουστο, κτίσματα στην άμμο, είναι εκδηλώσεις που αξίζει να παρακολουθήσετε.
Η γεωγραφική του θέση – μισή σχεδόν ώρα από τους Αρχαιολογικούς χώρους των Μυκηνών και της Αρχαίας Επιδαύρου, λιγότερο από 2 ώρες από την Αθήνα και σχεδόν 10 λεπτά από το Ναύπλιο, το έχουν καθιερώσει σαν τόπο διακοπών χιλιάδων τουριστών και ιδανικό προορισμό του Σαββατοκύριακου για όλους τους μήνες του χρόνου. Για το Τολό δε λέγεται αδίκως ότι είναι “ευλογημένος τόπος“.
Γεωγραφικές Συντεταγμένες
Λιμάνι Τολού
© 2024 Δήμος Ναυπλιέων - Απαγορεύεται η αναδημοσίευση (μερική ή ολική) του περιεχομένου (κείμενα και φωτογραφικό υλικό) της Πύλης, χωρίς πρότερη άδεια του Δήμου Ναυπλιέων.