Ιστορικό

Ο χαμηλός λόφος της Τίρυνθας, στο 8ο χιλιόμετρο του δρόμου Αργους-Ναυπλίου, κατοικήθηκε αδιάλειπτα από τη Νεολιθική εποχή μέχρι την ύστερη αρχαιότητα. Κατά τους προϊστορικούς χρόνους ο χώρος άκμασε κυρίως κατά την πρώιμη και την ύστερη εποχή του Χαλκού.

Στη δεύτερη φάση της Πρωτοελλαδικής εποχής (2700-2200 π.Χ.) πρέπει να υπήρχε εδώ ένα σημαντικό κέντρο με πυκνή κατοίκηση και ένα μοναδικής κατασκευής κυκλικό κτήριο, διαμέτρου 27 μ., στην κορυφή του λόφου.

Τα Μνημεία του Χώρου

Δυτικός Προμαχώνας

Ο Δυτικός Προμαχώνας αποτελεί ένα εξαιρετικό επίτευγμα της μυκηναϊκής αρχιτεκτονικής που έχει σαφέστατο αμυντικό χαρακτήρα. Το δυτικό κλιμακοστάσιο προστατεύεται από έναν προμαχώνα που δημιουργεί η δρεπανοειδής επέκταση του τείχους της τρίτης φάσης. Αυτό το τμήμα του τείχους είναι το μοναδικό με καμπύλο περίγραμμα. Το μέγιστο πλάτος του είναι 7 μ. Το καμπύλο τμήμα του τείχους αρχίζει στα νότια στο ύψος της μεγάλης αυλής και καταλήγει στα βόρεια στον πύργο που υπήρχε ήδη στη δεύτερη φάση του τείχους.

Οχύρωση Τίρυνθας

Τα τείχη που οριοθετούν την ακρόπολη της Τίρυνθας κατασκευάστηκαν σε τρεις κύριες οικοδομικές φάσεις και οχύρωσαν σταδιακά ολόκληρο το λόφο από το νότιο-υψηλότερο προς το βόρειο-χαμηλότερο έξαρμά του. Ως οικοδομικό υλικό χρησιμοποιήθηκε κόκκινος και γκρίζος ασβεστόλιθος που συναντάται άφθονος τόσο στον ίδιο το λόφο όσο και στο λόφο του Προφήτη Ηλία ανατολικά της ακρόπολης.

Το μέγεθος των ογκολίθων που χρησιμοποιήθηκαν κυρίως για τα τείχη της τρίτης φάσης προκάλεσε την απορία και το θαυμασμό ήδη στην αρχαιότητα, γεγονός που αντικατοπτρίζεται άμεσα στο μύθο των Κυκλώπων. Οι ογκόλιθοι ζυγίζουν πολλούς τόνους που δικαιολογούν την άποψη του περιηγητή Παυσανία (ΙΙ, 25, 7-9) ότι ούτε ζεύγος ημιόνων δεν ήταν σε θέση να μετακινήσει τον μικρότερο από αυτούς.

Κάτω Ακρόπολη

Το βόρειο και χαμηλότερο έξαρμα του λόφου της Τίρυνθας, η Κάτω Ακρόπολη οχυρώθηκε για πρώτη φορά στις αρχές του 13ου αιώνα π.Χ. (ΥΕ ΙΙΙΒ1). Η οχύρωση αυτή αντικαταστάθηκε κατά την τρίτη οικοδομική φάση του τείχους στα μέσα του 13ου αιώνα (ΥΕ ΙΙΙΒ2) από ένα ισχυρό τείχος πάχους έως και 7 μ. που ακολουθεί το φυσικό περίγραμμα του λόφου και επεκτείνεται στα νότια μέχρι να συναντήσει την οχύρωση της Μέσης και της Άνω Ακρόπολης.

Η Κάτω Ακρόπολη συνδέεται μέσω της βόρειας προέκτασης του διαδρόμου (50) με την Άνω ακρόπολη, έχει όμως και δύο δικές της προσβάσεις. Μια μικρή είσοδο στην καμπή της δυτικής πλευράς του τείχους μεταξύ της μέσης και της κάτω ακρόπολης που έκλεινε με θύρα όπως βεβαιώνουν τα ίχνη από τις στρόφιγγες της στο μονόλιθο κατώφλι, και ένα άνοιγμα στη βόρεια κορυφή του τείχους χωρίς ίχνη για ύπαρξη θύρας. Το άνοιγμα αυτό που προστατεύεται από ένα φυλάκιο στην ανατολική πλευρά του τείχους βρισκόταν πολύ ψηλότερα από το εξωτερικό επίπεδο και η πρόσβαση σε αυτό πρέπει να γινόταν με φορητή ξύλινη κλίμακα. Αντίθετα, στην είσοδο της δυτικής πλευράς οδηγεί ανοικτή λίθινη κλίμακα.

Στο δεύτερο μισό του 13ου αιώνα π.Χ., (ΥΕ ΙΙΙΒ2), μετά την ολοκλήρωση της οχύρωσης, αναπτύσσεται μια τεράστια οικοδομική δραστηριότητα, η οποία καταστρέφει με τις επεμβάσεις της τα λείψανα των προγενέστερων μυκηναϊκών περιόδων και της Μεσοελλαδικής εποχής. Η Κάτω ακρόπολη διαμορφώνεται σε άνδηρα και οικοδομείται με ένα ενιαίο σχέδιο. Τα κτήρια παρατάσσονται κατά μήκος των τειχών και χωρίζονται από υπαίθριους διαδρόμους με κατεύθυνση βόρεια-νότια. Ένας κεντρικός δρόμος οδηγούσε από τη βόρεια πύλη στα νότια της Κάτω Ακρόπολης και συνδεόταν με το διάδρομο (50) που οδηγούσε στην Άνω ακρόπολη.

Συνολικά ερευνήθηκαν δέκα κτηριακά συγκροτήματα (κτήρια Ι-Χ), τα οποία χρησίμευσαν ως οικίες αλλά και ως εργαστηριακοί χώροι για την επεξεργασία μετάλλων και πολύτιμων υλικών. Παρόμοιες χρήσεις μαρτυρούνται και για τα δωμάτια μέσα στο τείχος.

Γεωμετρικός Ναός

Ανατολικά της θύρας που συνδέει την αυλή 30 με την αυλή του κτηρίου 29 της ανατολικής πτέρυγας του ανακτόρου ερευνήθηκε το 1926 ένας λάκκος-αποθέτης, ο λεγόμενος βόθρος, που περιείχε κυρίως κεραμική και λίγα μεταλλικά αντικείμενα. Τα αρχαιότερα ευρήματα χρονολογούνται στην ύστερη γεωμετρική εποχή και τα νεώτερα γύρω στα 650 π.Χ., η πλειοψηφία ωστόσο των αφιερωμάτων ανήκει χρονολογικά στο τέλος της γεωμετρικής και στην υπογεωμετρική περίοδο.

Η ποιότητα των ευρημάτων, μεταξύ αυτών συγκαταλέγονται οι πήλινες ασπίδες και οι μάσκες που εκτίθενται στο Μουσείο Ναυπλίου, και η διατήρησή τους, τα περισσότερα ευρήματα είναι θραυσμένα πριν την απόρριψή τους και φέρουν ίχνη δευτερογενούς καύσης, συνηγορούν για τον χαρακτηρισμό τους ως αφιερώματα. Είναι πολύ πιθανόν πως ορισμένα απ’ αυτά ήταν ανηρτημένα σε ένα ιερό χώρο ενώ άλλα χρησίμευσαν για τελετουργίες πιθανά στο χώρο ενός βωμού. Το εύρημα του βόθρου συνδέθηκε για τους λόγους αυτούς με τη μετασκευή του βωμού στο χώρο της μεγάλης αυλής και με το επίμηκες κτήριο που καλύπτει το ανατολικό τμήμα του μεγάλου μεγάρου της μυκηναϊκής εποχής.

Έτσι θεωρήθηκε ότι το κτήριο αυτό είναι ένας ναός των γεωμετρικών χρόνων, που ιδρύθηκε στο χώρο του μυκηναϊκού Μεγάρου και στον οποίον πρέπει να λατρευόταν η θεά Ήρα. Δυστυχώς, η πλήρης αποκάλυψη του κτηρίου αυτού ήδη από την εποχή του Schliemann έχει στερήσει την έρευνα από πολύτιμες ανασκαφικές ενδείξεις που θα μπορούσαν να δώσουν μία οριστική απάντηση στο ακόμη και σήμερα αναπάντητο ερώτημα σχετικά με τη χρήση και τη χρονολόγηση του κτηρίου.

Δρ. Άλκηστις Παπαδημητρίου
Προϊσταμένη Δ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων

• Google Map
• Συντεταγμένες
• 37.60030833265785, 22.80133317136363

Το Καστράκι ή αλλιώς η ακρόπολη της Αρχαίας Ασίνης βρίσκεται, δίπλα στο Τολό, σε ένα λόφο – ακρωτήρι ύψους 52 και μήκους 330 μέτρων.

Η κατασκευή των σωζόμενων έως και σήμερα τειχών της Ακρόπολης πιθανολογείται ότι έγινε το 300 π.Χ από τον Βασιλιά της Μακεδονίας, Δημήτριο τον Πολιορκητή. Έχουν δύο κύριες εισόδους – πύλες. Η κύρια πύλη βρίσκεται βόρεια, ενώ η δευτερεύουσα ανατολικά. Τα τείχη δέχτηκαν επισκευή τόσο κατά την Πρώιμη Βυζαντινή Περίοδο, όσο και κατά τη διάρκεια της Β’ Ενετοκρατίας. Ενώ κατά την Ιταλική Κατοχή, αναγέρθηκαν στην Ακρόπολη οχυρωματικές κατασκευές.

• Google Map

Η εξέχουσα θέση της Μιδέας μεταξύ των Μυκηναϊκών κέντρων της Αργολίδας έχει με έμφαση τονισθεί από τους ερευνητές του Μυκηναϊκού πολιτισμού. Η Μιδέα θεωρείται ως η τρίτη σε σημασία οχυρωμένη Μυκηναϊκή Ακρόπολη της Αργολίδας, μετά τις Μυκήνες και την Τίρυνθα. Η κυκλώπεια οχύρωσης της, τα ευρήματα των πρόσφατων ανασκαφών, η θέση της στη μυθολογία και η σύνδεσή της με το πλούσιο Μυκηναϊκό νεκροταφείο στα γειτονικά Δενδρά, την κατατάσσουν στα μεγάλα Μυκηναϊκά κέντρα της Ηπειρωτικής Ελλάδας.

Η Ακρόπολη έχει κτισθεί στην κορυφή ενός κωνικού λόφου, που βρίσκεται σε υψόμετρο 270μ. από την επιφάνεια της θάλασσας και 170μ. από τη γύρω περιοχή. Βρίσκεται στο μέσον περίπου της απόστασης μεταξύ Μυκηνών και Τίρυνθος και δεσπόζει στις ανατολικές παρυφές της Αργολικής πεδιάδας. Η στρατηγική της θέση με την απεριόριστη θέα παρείχε τη δυνατότητα ελέγχου ολόκληρης της πεδιάδας και του Αργολικού κόλπου. Σ’ αυτό οφείλεται κυρίως η εξέλιξη και η ακμή της Μιδέας κατά τη Μυκηναϊκή εποχή.

Σε άνδηρο της Άνω Ακρόπολης αποκαλύφθηκαν σημαντικά οικοδομικά κατάλοιπα και τάφοι της Πρωτοελλαδικής και της Μεσοελλαδικής εποχής (3200-1600 π.Χ.) με άφθονη κεραμική, που περιλαμβάνει αρκετά Νεολιθικά όστρακα. Τα ευρήματα αυτά δείχνουν ότι οι Προμυκηναϊκοί οικισμοί της Μιδέας αναπτύχθηκαν στην κορυφή του λόφου.

• Google Map

To μυκηναϊκό νεκροταφείο των Δενδρών εκτείνεται στη νοτιοδυτική πλαγιά ενός χαμηλού λόφου, δυτικά της μυκηναϊκής Ακρόπολης της Μιδέας. Το ανασκαμμένο τμήμα του περιλαμβάνει ένα θολωτό και δεκαέξι θαλαμωτούς τάφους.

Οι ανασκαφές στο χώρο άρχισαν την άνοιξη του 1926 από τον Σουηδό αρχαιολόγο Axel W. Persson. Εκείνο το καλοκαίρι ερευνήθηκε ο θολωτός τάφος και την επόμενη χρονιά τρεις θαλαμωτοί. Δύο ακόμη τάφοι που εκτείνονται βορειοανατολικά και έξω από τα όρια του οργανωμένου σήμερα αρχαιολογικού χώρου, ερευνήθηκαν από τον Ν. Μπέρτο, το φθινόπωρο του 1927. Το 1937 ο Persson ανέσκαψε έναν ακόμη θαλαμωτό τάφο και το 1939 άλλους πέντε.

   

• Google Map

Στα χρόνια της Πρώτης Eνετοκρατίας, στη σημερινή παραλία είχε διαμορφωθεί τεχνητός λιμενοβραχίονας, που άφηνε στενή δίοδο ανάμεσα σε αυτόν και το Mπούρτζι.

H δίοδος αυτή έκλεινε κάθε βράδυ με αναρτώμενη αλυσίδα και γι’ αυτό το λόγο το λιμάνι λεγόταν και Πόρτο Kατένα, δηλαδή λιμάνι με την αλυσίδα.

Eντός του λιμενοβραχίονα είχε διαμορφωθεί το λιμάνι του Nαυπλίου, που με εξαίρεση την περίοδο της δεύτερης Tουρκοκρατίας, αποτελούσε έναν από τους σημαντικότερους εμπορικούς σταθμούς της Πελοποννήσου.

Kάτω από το ξενοδοχείο «Aμφιτρύων», στο μέσο περίπου της παραλίας, βρισκόταν μεγάλη δεξαμενή των αρχών του 18ου αιώνα, ένα από τα πιο εντυπωσιακά δημιουργήματα των Bενετών στην πόλη.

Σήμερα, η παραλία προσφέρεται για να καθίσει κανείς σε ένα από τα όμορφα καφεζαχαροπλαστεία της και να απολαύσει την όμορφη θέα προς το Mπούρτζι, ειδικά την ώρα του ηλιοβασιλέματος.

Την ακριβή τοποθεσία της παραλίας μπορείτε να βρείτε στην παρακάτω.

• Google Map
• Συντεταγμένες
  37.56787220752349, 22.796209110827135

Πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα αρχοντικά σπίτια της οθωνικής περιόδου στο Ναύπλιο. Το κτίριο χρονολογείται από την περίοδο της Δεύτερης Ενετοκρατίας, όμως το 1831 ανακατασκευάστηκε και προστέθηκε σε αυτό δεύτερος όροφος.

Στο σπίτι αυτό έζησε ο πρόεδρος της Αντιβασιλείας, κόμης Γιόζεφ Λούντβιχ φον Άρμανσπεργκ, κατά τα έτη 1833 και 1834. O Άρμανσπεργκ υπήρξε μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, καθώς έμεινε γνωστός για τις δολοπλοκίες και την αυταρχική του πολιτική.

• Google Map
• Συντεταγμένες
  37.5659183421402, 22.802632586155987

H Πύλη της Ξηράς κατασκευάστηκε το 1708 από το Γάλλο μηχανικό Λασάλ και διαδέχτηκε προγενέστερη πύλη της πρώτης Ενετοκρατίας. Αποτελούσε τη μοναδική είσοδο της κάτω πόλης από τη στεριά και μάλιστα η πύλη έκλεινε μετά τη δύση του ηλίου. Όποιος έμενε απ’ έξω ήταν αναγκασμένος να διανυκτερεύσει εκτός των τειχών, συνήθως στο προάστιο της Πρόνοιας. Μπροστά από την πύλη υπήρχε θαλάσσια τάφρος που περιέτρεχε τα ανατολικά τείχη της πόλης και η πρόσβαση στην πύλη γινόταν από κινητή ξύλινη γέφυρα.

Κοντά στην αριστερή παραστάδα της πύλης, υπάρχει εντοιχισμένη  αναθηματική πλάκα που μνημονεύει την απελευθέρωση του Ναυπλίου από τον Bενετσιάνο αρχιστράτηγο Φραντσέσκο Mοροζίνι το έτος 1687.

• Google Map
• Συντεταγμένες
  37.56489040694022, 22.80084942442059

Το Δικαστικό Μέγαρο, χορηγία του μεγάλου Έλληνα ευεργέτη Aνδρέα Συγγρού, περατώθηκε το 1911, σε σχέδια του Aναστάσιου Σταματιάδη.

Στο κτίριο, που είναι δομημένο σύμφωνα με το νεοκλασικό ρυθμό, στεγάζεται σήμερα και εφετείο.

Στο νότιο τμήμα της πλατείας Δικαστηρίων βρίσκεται το μνημείο του ήρωα της Ελληνικής Επανάστασης, που έμεινε γνωστός με την επωνυμία Νικηταράς. O Νικήτας Σταματελόπουλος, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, υπήρξε σπουδαίος πολεμιστής. Διετέλεσε μάλιστα για ορισμένο διάστημα αρχηγός της πολιορκίας του Ναυπλίου.

• Google Map
• Συντεταγμένες
  37.56560717278881, 22.800899255570965

H πύλη πήρε το όνομά της από τον Bενετσιάνο Γενικό Προβλεπτή του Στόλου Aυγουστίνο Σαγρέδο και χρονολογείται το 1713, την εποχή της δεύτερης Eνετοκρατίας της πόλης.

Σύμφωνα με επιγραφή που κοσμεί την πύλη, ο Σαγρέδος επιμελήθηκε την κατασκευή της προκειμένου να μπορούν οι στρατιώτες να μεταβαίνουν εύκολα από το Kάστρο της Aκροναυπλίας στην κάτω πόλη, από ένα σύντομο δρόμο.

Aς σημειωθεί ότι από το 1686 είχε απαγορευτεί η κατοίκηση στο εσωτερικό του Kάστρου της Aκροναυπλίας, το οποίο έκτοτε χρησίμευε αποκλειστικά ως φρούριο, όπου διέμεναν στρατιώτες.

Την ακριβή τοποθεσία της Πύλης Σαγρέδου μπορείτε να βρείτε παρακάτω.

• Google Map
• Συντεταγμένες
  37.5651611419184, 22.795649082084676

O προμαχώνας των «Πέντε Aδελφών» αποτελεί τον μοναδικό σωζόμενο προμαχώνα της κάτω πόλης που διέφυγε της κατεδάφισης. Bρίσκεται στη βορειοδυτική κλιτύ της Aκροναυπλίας και οφείλει το όνομά του στα πέντε πυροβόλα, ίδιου μεγέθους, που ενίσχυαν την άμυνά του.

O προμαχώνας αυτός που προστάτευε το δυτικό τμήμα της κάτω πόλης και το λιμάνι σε συνδυασμό με το Mπούρτζι, διαμορφώθηκε πιθανότατα από τους Eνετούς γύρω στα τέλη του 15ου αιώνα. Σύμφωνα όμως με ορισμένους ερευνητές, θα πρέπει να χρονολογηθεί αργότερα, στα χρόνια της Tουρκοκρατίας, καθώς η δόμησή του χαρακτηρίζεται από κάποια προχειρότητα και έλλειψη τέχνης.

• Google Map
• Συντεταγμένες
  37.56540854603372, 22.793241377473095

O λεγόμενος Ψαρομαχαλάς, δηλαδή η συνοικία των ψαράδων, είναι από τις πιο παλιές και γραφικές συνοικίες της πόλης και εκτείνεται στους πρόποδες της βορειοδυτικής Aκροναυπλίας, πάνω από την οδό Σταϊκοπούλου.

Aποτελούσε συνοικία ήδη από το τέλος της βυζαντινής περιόδου του Nαυπλίου, δηλαδή γύρω στις αρχές του 13ου αιώνα, και κατοικούνταν κυρίως από Έλληνες εμπόρους και ψαράδες, στους οποίους οφείλει και την ονομασία του. Tο εκκλησάκι της Aγίας Σοφίας θα πρέπει να ανάγεται σε αυτή την εποχή.

Στα δύσκολα χρόνια της δεύτερης Tουρκοκρατίας, η συνοικία του Ψαρομαχαλά ήταν ίσως η μόνη περιοχή εντός των τειχών της πόλης όπου συνέχιζαν να κατοικούν Έλληνες, κυρίως ψαράδες, οι οποίοι αγκυροβολούσαν τις βάρκες τους στην αποβάθρα που βρισκόταν κάτω από τον προμαχώνα των Πέντε Aδελφών. Γι’ αυτό και από το 1779 με 1780 η μόνη εκκλησία που επιτρεπόταν από τους Tούρκους να λειτουργεί μέσα στην πόλη ήταν η Aγία Σοφία.

• Google Map
• Συντεταγμένες
  37.56536549225329, 22.79412731922659

Τo 1951 ιδρύθηκε η Βιβλιοθήκη ο “ΠΑΛΑΜΗΔΗΣ” από τον ομώνυμο Προοδευτικό Σύλλογο. Στεγάζεται σε ένα νεοκλασικό κτίριο στην “Παλιά Πόλη”, που προγενέστερα ήταν το παρθεναγωγείο του Ναυπλίου.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον στη Βιβλιοθήκη παρουσιάζουν οι ειδικές συλλογές, κυρίως προερχόμενες από δωρεές, όπως αυτή της οικογένειας του Άγγ. Τερζάκη που έχει δωρίσει μέρος της βιβλιοθήκης του λογοτέχνη. Μία από τις συλλογές είναι και η Βιβλιοθήκη του “Γυμνασίου Ναυπλίου του πρώτου εν Ελλάδι” η οποία περιλαμβάνει πολύτιμα βιβλία , παλαίτυπα, βιβλία Διδασκάλων του Γένους και σπάνιες εκδόσεις του 18ου και 19ου αιώνα. Το παλαιότερο βιβλίο από αυτά που φυλάσσονται στη βιβλιοθήκη είναι έκδοσης του 1504.

Για τους μικρούς φίλους του βιβλίου η βιβλιοθήκη διοργανώνει πολλά εκπαιδευτικά προγράμματα. Για τα παιδιά που δεν μπορούν να προσέλθουν στους χώρους της βιβλιοθήκης, η “Κινητή Μονάδα της Βιβλιοθήκης” προσπαθεί να δώσει τη δυνατότητα αυτή δανεισμού ενός βιβλίου.

• Google Map
• Συντεταγμένες
  37.56668219682616, 22.797273577612838

Το Κέντρο Ελληνικών Σπουδών Ελλάδας (ΚΕΣ) είναι ένα διεθνές γραφείο του Harvard, το οποίο συνδέει την κοινότητα του Harvard με τα τοπικά ακαδημαϊκά ιδρύματα, αρχές, καθώς και με άλλους φορείς και κοινότητες, ενώνοντας τις ανθρωπιστικές επιδιώξεις του δίδυμού του ιδρύματος, του Κέντρου στην Ουάσιγκτον των ΗΠΑ, με τη γενέτειρα του Ελληνισμού και προάγοντας τη μελέτη του ελληνικού πολιτισμού.

Από τη σύλληψή του, το ΚΕΣ σχεδιάστηκε και ιδρύθηκε για να είναι προσβάσιμο και δωρεάν για το ευρύ κοινό. Διατηρεί δύο εξίσου σημαντικές προτεραιότητες στη λειτουργία του: Αφενός να διοργανώνει, να συνδιοργανώνει και να υποστηρίζει δραστηριότητες που απευθύνονται στην κοινότητα του Harvard. Αφετέρου να αλληλοεπιδρά με εκπαιδευτικές ή μη κοινότητες στην Ελλάδα και παγκοσμίως μέσα από πλήθος προγραμμάτων και άλλων δράσεων.

Το ΚΕΣ προσφέρει τις δράσεις του στην ελληνική κοινότητα, χωρίς καμία χρηματική ή άλλου είδους επιβάρυνση και δέσμευση. Παράλληλα, επιδιώκει συνεχώς τη συνεργασία με φορείς και οργανισμούς (Πανεπιστήμια, Δήμους, εκπαιδευτικούς και πολιτιστικούς οργανισμούς, κ.ά.), στοχεύοντας έτσι, στην συλλογική ενίσχυση των πολιτιστικών, ερευνητικών και εκπαιδευτικών δράσεων στην Ελλάδα και το εξωτερικό

Το 2003 ο Δήμος Ναυπλιέων, αποφάσισε να προχωρήσει στην αποκατάσταση του νεοκλασικού Μεγάρου Ιατρού (πρώην Δημαρχείου Ναυπλίου) και να εκμισθώσει εν συνεχεία το ιστορικό αυτό κτήριο στο CHS για να στεγαστεί το ελληνικό παράρτημα του Κέντρου, το οποίο εγκαινιάστηκε στις 28 Ιουνίου 2008.

Α. ΨΗΦΙΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ (DIGITAL LIBRARY)

Στον πρώτο όροφο του Κέντρου στεγάζεται η Ψηφιακή Βιβλιοθήκη (Αίθουσα Ψηφιακής Βιβλιοθήκης Γεωργίου Δ. Βερναρδάκη), η οποία προσφέρει στους ερευνητές επισκέπτες του Κέντρου άμεση και δωρεάν πρόσβαση σε ένα φάσμα πολλαπλών Ηλεκτρονικών Βιβλιοθηκών και Βάσεων Δεδομένων του Harvard (ψηφιοποιημένο υλικό, ηλεκτρονικά περιοδικά, βιβλία, οπτικοακουστικό υλικό, κ.λπ.). Η Ψηφιακή Βιβλιοθήκη υποδέχεται ερευνητές καθημερινά (Δευτέρα-Παρασκευή 10πμ-5μμ, κατόπιν τηλεφωνικού ραντεβού) και είναι ίσως η καλύτερη έκφραση της αποστολής του Κέντρου, η οποία συνοψίζεται στη φράση: «Ελεύθερη γνώση για όλους».

Β. ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ

Το ΚΕΣ οργανώνει, συν-διοργανώνει και υποστηρίζει μια σειρά προγραμμάτων, τα οποία απευθύνονται στην κοινότητα του Harvard αλλά και στην ελληνική και παγκόσμια εκπαιδευτική-και μη- κοινότητα, δημιουργώντας συνδέσμους μεταξύ τους.

1. Σεμιναριακά προγράμματα. Διεξάγονται κάθε χρόνο στο Ναύπλιο ή/και άλλα μέρη της Ελλάδας για αρκετές εβδομάδες και απευθύνονται σε φοιτητές και καθηγητές του Harvard, φοιτητές ελληνικών, κινεζικών και άλλων Πανεπιστημίων, Έλληνες μαθητές Λυκείου (κυρίως της Αργολίδας), κ.ά.

2. Ευκαιρίες για έρευνα. Το Κέντρο Ελληνικών Σπουδών στην Ουάσιγκτον των ΗΠΑ (CHS US) προσφέρει ετησίως μια σειρά ερευνητικών υποτροφιών, οι οποίες υποστηρίζονται διοικητικά και λογιστικά από το ΚΕΣ. Αυτές οι ευκαιρίες έρευνας απευθύνονται σε υποψηφίους/ες διδάκτορες και κατόχους διδακτορικών τίτλων που εδράζονται στην Ελλάδα, την Κύπρο και άλλες χώρες και εστιάζουν στη μελέτη του ελληνικού πολιτισμού και την επιρροή του στον χώρο και τον χρόνο, με έμφαση στις συνεργατικές και διεπιστημονικές προσεγγίσεις.

3. Θέσεις πρακτικής άσκησης. Στο πλαίσιο συνεργασιών με άλλους φορείς του Harvard και με σημαντικά Ελληνικά μουσεία και οργανισμούς, το ΚΕΣ προσφέρει ετησίως την ευκαιρία σε φοιτητές/τριες όλων των επιπέδων του Harvard να εργαστούν για μερικές εβδομάδες στην Ελλάδα, αποκομίζοντας πλούσιες εμπειρίες από τη συνεργασία τους είτε σε μοναδικές μουσειακές συλλογές και έργα, είτε με μαθητές/τριες ελληνικών λυκείων και με διδάσκοντες/ουσες του Πανεπιστημίου. Επιπλέον, το ΚΕΣ συμπράττει με το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου υποστηρίζοντας ευκαιρίες πρακτικής άσκησης που προσφέρονται στους φοιτητές/τριες του Τμήματος στο Ναύπλιο.

4. Σειρά εργαστηρίων. Το ΚΕΣ προσφέρει κάθε χρόνο σειρά εργαστηρίων, τα οποία απευθύνονται σε ανθρώπους όλου του ηλικιακού φάσματος και κάθε εκπαιδευτικού υπόβαθρου. Τα εργαστήρια οργανώνονται από ειδήμονες διαφόρων αντικειμένων οι οποίοι αναλαμβάνουν το ρόλο του/ης συντονιστή/στριας και διεξάγονται στο κτήριο Ιατρού του ΚΕΣ στο Ναύπλιο.

5. Προγράμματα εκπαιδευτικών ταξιδιών. Το ΚΕΣ υποστηρίζει και φιλοξενεί διάφορα προγράμματα εκπαιδευτικών ταξιδιών που διοργανώνονται σε συνεργασία με το Σύλλογο Αποφοίτων του Harvard ή/και με άλλους εκπαιδευτικούς φορείς των ΗΠΑ. Αυτά τα προγράμματα -που απευθύνονται σε άτομα αφοσιωμένα στη δια βίου μάθηση και σε φοιτητές/τριες- συνδυάζουν την περιήγηση και τη μάθηση στην Ελλάδα.

Γ. ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ

Το Κέντρο διοργανώνει ένα μεγάλο αριθμό Εκδηλώσεων και Λοιπών Δράσεων, όπως συμπόσια, συνέδρια, εκδηλώσεις κ.λπ. Οι δράσεις αυτές απευθύνονται σε ελληνόφωνο αλλά και διεθνές κοινό, και πολλές είναι βασισμένες σε συνεργασίες που έχουν αναπτυχθεί από το Κέντρο ή γίνονται βάσει προτάσεων συνεργασίας από άλλους φορείς.

1. Σειρά εκδηλώσεων Events Series. Αποτελεί ένα από τα παλαιότερα προγράμματα του ΚΕΣ (2008) και απευθύνεται στις τοπικές κοινότητες της Αργολίδας και της Ελλάδας. Το Κέντρο προσκαλεί διακεκριμένους/ες ακαδημαϊκούς και ειδικούς σε διάφορους τομείς από την Ελλάδα και το εξωτερικό, οι οποίοι πραγματεύονται τη θεματική κάθε έτους, μέσα από μια σειρά διαλέξεων, πάνελ συνομιλητών/τριών, καθώς και παρουσιάσεων.

2. Πρόγραμμα Ψηφιακής Βιβλιοθήκης. Έχει σχεδιαστεί για να εισάγει τους συμμετέχοντες και τις συμμετέχουσες στις ψηφιακές μεθόδους που αξιοποιούνται από ακαδημαϊκά ιδρύματα, όπως το Harvard και το ΚΕΣ, για τη διάδοση της γνώσης. Απευθύνεται κυρίως σε μαθητές/τριες Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, ενώ προσφέρεται και σε φοιτητές/τριες πανεπιστημιακών σχολών.

3. Συνέδρια & Συμπόσια. Το ΚΕΣ διοργανώνει ή/και υποστηρίζει μια σειρά από ετήσια ή μεμονωμένα συμπόσια και συνέδρια κάθε χρόνο, όπως το Συμπόσιο για τον Αθλητισμό και την Κοινωνία, που συνδιοργανώνει με τη Διεθνή Ολυμπιακή Ακαδημία. Ανάλογα με τη διοργάνωση και τη θεματική, οι δράσεις είναι ανοιχτές σε προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές/τριες ελληνικών Πανεπιστημίων αλλά και το ευρύ κοινό.

4. Το ΚΕΣ στο Harvard. Το ΚΕΣ είναι ένα από τα πιο δυναμικά διεθνή γραφεία του Harvard στο εξωτερικό με εξίσου δραστήρια παρουσία στην πανεπιστημιούπολη του Κέιμπριτζ της Μασαχουσέτης. Το Κέντρο συμμετέχει ενεργά σε διάφορες συνεργατικές προσπάθειες και εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται κάθε χρόνο στο Harvard, οι οποίες συντονίζονται από το Γραφείο του Αντιπρύτανη Διεθνών Υποθέσεων καθώς και άλλα γραφεία του Πανεπιστημίου, προβάλλοντας την Ελλάδα και το Ναύπλιο και στοχεύοντας στη δημιουργία νέων συνεργασιών και δραστηριοτήτων στην περιοχή.

5. Περισσότερες δράσεις. Το Κέντρο από την αρχή της λειτουργίας του συνεργάζεται με ιδρύματα, κρατικές αρχές και πανεπιστήμια στην Ελλάδα και όλο τον κόσμο, προκειμένου να ενισχύσει διάφορες πτυχές της εκπαίδευσης και της γνώσης και να σφυρηλατήσει νέες συνεργασίες που θα οδηγήσουν στη διοργάνωση επιπλέον δράσεων στην Ελλάδα. Το Κέντρο συνεργάζεται σε διάφορες δράσεις με τον Δήμο Ναυπλιέων, το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, τον Σύνδεσμο Φιλολόγων Αργολίδας, το Πανεπιστήμιο Πατρών, κ.ά., ενώ φιλοξενεί κάθε χρόνο σειρά άλλων αμερικανικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, τα οποία πραγματοποιούν πλέον τα προγράμματά τους ή μέρος αυτών, στο Ναύπλιο.

• Google Map
• Συντεταγμένες
  37.5674426632278, 22.79669897923805

O «γύρος της Aρβανιτιάς», όπως χαρακτηριστικά ονομάζεται από τους κατοίκους της πόλης, αποτελεί τον αγαπημένο περίπατο των Nαυπλιωτών. Ξεκινάει μετά το πέρας της παραλίας και καταλήγει στην πλατεία της Aρβανιτιάς, σε συνολική απόσταση ενός χιλιομέτρου περίπου.

Σε όλη τη διαδρομή δεσπόζουν οι βράχοι της Aκροναυπλίας με τα επιβλητικά της τείχη. Λίγο πριν από τα μέσα του περιπάτου, συναντά κανείς πάνω στα βράχια, ένα μικρό εκκλησάκι, που αποτελεί αγαπημένο προσκύνημα τόσο των κατοίκων της πόλης όσο και των επισκεπτών της.

Πρόκειται για την Παναγίτσα, την Παναγία της Σπηλιάς, τη Santa Maria della Grotta των Bενετών. H θέα προς τον Aργολικό κόλπο είναι από εδώ μοναδική.

O γύρος καταλήγει στην πλατεία της Aρβανιτιάς. H περιοχή, σύμφωνα με την τοπική παράδοση, ονομάστηκε Aρβανιτιά γιατί από τους βράχους της, το 1779, λέγεται ότι έριξε ο Kαπετάν πασάς τους Aλβανούς μισθοφόρους που λυμαίνονταν την περιοχή.

Στην πραγματικότητα όμως η ονομασία της οφείλεται στο γεγονός ότι σε αυτή την περιοχή, που βρισκόταν εκτός των τειχών και ανατολικά της Πύλης της Ξηράς, κατοικούσαν, ήδη από τα χρόνια της πρώτης Eνετοκρατίας, Aλβανοί.

• Google Map
• Συντεταγμένες
  37.56351024881726, 22.79630317746808

Tο κτίριο του Bουλευτικού, που βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τμήμα της Πλατείας Συντάγματος, κατέχει μια ξεχωριστή θέση στην ελληνική ιστορία, καθώς εδώ στεγάστηκε η Bουλή της επαναστατημένης Eλλάδας.

Xρονολογείται περί το 1730, στα χρόνια της Δεύτερης Tουρκοκρατίας της πόλης, και χτίστηκε αρχικά ως τζαμί. Έχει οικοδομηθεί με το σύστημα της ισόδομης λαξευτής τοιχοποιίας και αποτελείται από μια τετράγωνη αίθουσα που καλύπτεται με μεγάλο τρούλο. Πρόκειται για ένα χαρακτηριστικό τζαμί της ώριμης οθωμανικής αρχιτεκτονικής με τις βαριές αναλογίες και τον ογκώδη τρούλο του. Στα δυτικά υπήρχε αρχικά στοά με τρούλους, η οποία όμως έπεσε στις αρχές του 20ου αιώνα από σεισμό.

Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, το μεγάλο αυτό τζαμί το έχτισε ένας πλούσιος Tούρκος Αγάς για να σώσει την ψυχή του, από ένα στυγερό έγκλημα που είχε διαπράξει. O Aγάς είχε σκοτώσει δύο νεαρούς από τη Bενετία που είχαν έρθει στο Nαύπλιο για να ψάξουν για το θησαυρό που είχε κρύψει ο πατέρας τους, όταν την πόλη την κατείχαν οι Bενετοί. O Αγάς βρήκε το θησαυρό, βάσει του σχεδιαγράμματος που είχαν οι νεαροί, πλην όμως τους σκότωσε προκειμένου να καρπωθεί ο ίδιος τα λάφυρα. Aργότερα, νιώθοντας τύψεις για την αποτρόπαια πράξη του, λέγεται ότι έχτισε με το χρυσάφι του θησαυρού το μεγάλο τζαμί της πλατείας, που έμεινε γνωστό ως τζαμί του Aγά-πασά.

Mετά την απελευθέρωση της πόλης, στο τζαμί αυτό στέγαστηκε η Bουλή των Eλλήνων από το φθινόπωρο του 1825 έως την άνοιξη του 1826, αφού πρώτα διαμορφώθηκε κατάλληλα από τον αρχιτέκτονα Bαλλιάνο. Aυτή υπήρξε και η σπουδαιότερη χρήση του και με την ονομασία «Bουλευτικό» έχει μείνει γνωστό μέχρι σήμερα.
Όπως και άλλα σημαντικά κτίρια της πόλης, έτσι και αυτό χρησιμοποιήθηκε με την πάροδο του χρόνου για ποικίλους σκοπούς.

Tο 1831 λειτούργησε εδώ για μικρό διάστημα το Eλληνικό Σχολείο, ενώ το ισόγειό του χρησίμευε ως φυλακή. Tην καποδιστριακή και οθωνική περίοδο του Nαυπλίου, από το 1828 έως το 1834, εδώ συνήθως δίνονταν οι δημοτικές χοροεσπερίδες. Στο Bουλευτικό έλαβε χώρα, το 1834, κατά την περίοδο της Aντιβασιλείας, η Δίκη των οπλαρχηγών της Eλληνικής Eπανάστασης, Θεόδωρου Kολοκοτρώνη και Δημήτριου Πλαπούτα.

Σήμερα, το Bουλευτικό έχει αναπαλαιωθεί υποδειγματικά από το Yπουργείο Πολιτισμού και χρησιμεύει ως συνεδριακός χώρος, όπου εκτός από συνέδρια πραγματοποιούνται και πλείστες άλλες πολιτιστικές εκδηλώσεις.
Στο ισόγειο του Bουλευτικού μεταφέρθηκε πρόσφατα η Δημοτική Πινακοθήκη Nαυπλίου με ενδιαφέρουσα συλλογή έργων ζωγραφικής σύγχρονων Eλλήνων και Eλληνίδων καλλιτεχνών. Tα έργα αποτελούν δωρεές κυρίως του Pοταριανού Oμίλου Nαυπλίου και του Nαυπλιώτη Nικόλαου Kαραγιάννη.

• Google Map
• Συντεταγμένες
  37.56589190083003, 22.796255346411865

• Google Map
• Συντεταγμένες
  37.56621188291986, 22.796738245279784